Artysta lub wytwórca Stanisław Chełstowski
Produkcji lub powstania (Daty)
Brak danych/ XXI wiek
Włączenia do kolekcji muzeum
2016
Miejsce pochodzenia
Janów Podlaski, Woj. Lubelskie, Polska, Europa
Obecne miejsce przechowywania
Narodowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie, Warszawa, Polska
Materiał
Stal, cięcie, spawanie, wycinanie i skręcanie
Wymiary
Wys.74; średnica 45,5
Numer w katalogu PME 58930/1-2
Słowa kluczowe Wewnętrzne Niedobór Produkowana samodzielnie/majątkowa
Prawa autorskie PME/NEM
Akt założycielski; Magazynowane
Źródła zdjęć Zdjęcie Edwarda Koprowskiego
Potrzeba jest matką wynalazków. Może też być nieprzyjaciółką śmieci.
Czego dotyczy ten cel, kim są ludzie?
Trudno określić precyzyjnie, kiedy nastała moda na grillowanie w Polsce, wszakże termiczna obróbka mięsa stara jest jak ślady pierwszego ogniska. Dla antropologa grill samoróbka jest opowieścią o przynajmniej kilku wątkach. Pierwszy z nich to popularny styl spędzania wolnego czasu, dla którego grill i charakterystyczny zapach palonego węgla drzewnego stał się symbolem: koledzy, piwo i muzyka, miejsce jest nieistotne – może być balkon w bloku. Kolejny aspekt to przyzwyczajenia, a raczej kształtowanie się nawyków żywieniowych Polaków. Aktualnie grill to pierwsza ofiara postmięsnej polityki wegan. Istotnym wątkiem jest również gospodarka odpadami w Polsce. Gdyby nie grill z bębna, to cała pralka wylądowałaby w lesie.
Z czym wiąże się ten cel, w jaki sposób jest on europejski/transnarodowy?
Obiekt i jego charakter nie są w żaden sposób wyjątkowe i endemiczne dla polskiej kultury. Zarówno motywacje jego skonstruowania jak i cel drzemią głęboko w ludzkiej naturze: kreatywność, głód i wspólne jedzenie. Dopiero warstwa kulturowa czyli jak, z kim, gdzie i co jemy pewnie nas wyróżnia: nie ma lepszej rzeczy niż peklowana w sosie miodowo-musztardowym karkówka z grilla i zimne piwo – o już słyszę głosy sprzeciwu.
Dlaczego i w jaki sposób przedmiot ten dotarł do kolekcji muzeum ’s?
Kontekstem dla współcześnie i własnoręcznie skonstruowanego grilla jest kolekcja przedmiotów codziennego użytku ujęta w kadrze historii polskiej kultury wiejskiej, naznaczonej chronicznym niedoborem. Ów brak wyzwalał potencjały twórcze i adaptacyjne, a wraz z rozkwitem gospodarki kapitalistyczno-konsumpcyjnej rekontekstualizował tego typu wytwory osadzając je w dziedzinie hobby i umiejętności. Tego typu wyroby często wiązały się z niższym statusem ekonomicznym wytwórcy.
Jaki jest związek tego przedmiotu z odpadami?
Podstawowym wymiarem łączącym przedmiot z szeroko rozumianym pojęciem odpadu w tym przypadku jest reusing – ponowne wykorzystanie i nadanie nowej funkcji już istniejącym przedmiotom. Jeśli pomyślimy o nim jako o wytworze kultury niedoboru, wchodzi wtedy w grę cała klasa pojęć odnoszących się do człowieka zdegradowanego do kategorii śmiecia - człowieka, który żyje poza marginesem kontroli społecznej.