Niemiecki hełm – ogrzewacz do łóżka

Przedmioty prezentowane w Muzeum Ettore Guatelli są świadectwem codzienności, ale także kreatywności, kunsztu i pomysłowości w rozwiązywaniu praktycznych problemów przez wymyślanie nowych funkcji dla starych przedmiotów. W tym przypadku osoba, która natknęła się na ten niemiecki hełm wojskowy pod koniec II wojny światowej, postanowiła przytwierdzić do niego drewniany uchwyt, by móc go podnosić. Przekształcony w ten sposób hełm można było wypełnić żarem i umieścić na specjalnym ruszcie pod kocami, aby utrzymywać ciepło przez całą noc, szczególnie w zimie.

Ettore Guatelli ocalił od zapomnienia nie tylko ten hełm, ale także wiele innych przedmiotów z czasów II wojny światowej. Zostały przekształcone w inne praktyczne przedmioty codziennego użytku, a obecnie są prezentowane w muzealnej „Galerii kuchennej”. Zebrane razem dają wgląd w europejskie powojenne społeczeństwo wiejskie, które w dużej mierze polegało na kreatywności i zręczności manualnej, a potrzeba chwili była matką bardzo pomysłowych wynalazków. W tym przypadku hełmy skłaniają również do refleksji nad aspektem emocjonalnym, możliwymi uczuciami okupowanej ludności wobec okupantów i pragnieniem nowego życia po wyzwoleniu.

W latach 50. XX wieku Ettore Guatelli zaczął z coraz większą regularnością odwiedzać magazyny firm odbierających odpady w regionie Apeninów. Tak położył podwaliny pod przyszłe muzeum. Od połowy lat 70. jego kolekcja przedmiotów znacznie się powiększyła. Mimowolnie wpisał się w trend ożywienia i promocji kultury ludowej, który pojawił się w latach 70. i 80. we Włoszech. W konsekwencji jego muzeum stało się unikalną i niepowtarzalną placówką poświęconą dziedzictwu demograficznemu, etnologicznemu i antropologicznemu XX-wiecznych Włoch.

Spontanicznie zaprojektowane przedmioty są przejmującą pamiątką z czasów niedoboru, „naprawiania i zadowalania się tym, co się ma”. To jakby mniej usystematyzowany wzór nowoczesnych metod recyklingu. Potrzeba wykorzystania wszystkiego, co było pod ręką, inspirowała do przeobrażania i ponownego wykorzystywania przedmiotów zamiast ich wyrzucania. W rezultacie niespodziewane awarie, usterki lub zwykłe zużycie nie musiały oznaczać, że zatrzymywało się trybiki życia.