Vindt u dit voorwerp afval?


Dit is een automatische vertaling

VOORWERPEN
VOORWERPEN
VERHALEN
VERHALEN
SPEL
SPEL
Blog & Evenementen
Blog & Evenementen
OVER
OVER
MIJN VUILNISBAK

PROGAMMA VAN [[app.bookmarks.length]] ELEMENTEN

NIET GEFUNDEERDE ELEMENTEN

Het gordijn

Kunstenaar/Maker Unknown

Datum productie/aanmaak Twintigste eeuw
Toegang tot de museumcollectie Terminus na quem 1950

Plaats van oorsprong Ozzano Taro, Collecchio, Parma, Emilia Romagna, Italië, Europa
Huidige locatie Stichting Ettore Guatelli Museum, Ozzanno Taro, Italië

Materiaal Geassembleerd uit gerecycleerd aluminium flessendeksels en -koord. Het geluid van de botteltoppen bracht de winkeleigenaar op de hoogte van de komst van potentiële klanten.
Maat Hoogte: 205 cm, breedte: 141 cm

Inventarisnummer 106

Trefwoord Hergebruik Zelfgemaakt/DIY Upcycling

Auteursrecht @Fondazione Museo Ettore Guatelli

Status Op het scherm

Afbeelding Credit Mauro Davoli

Creativity neemt zowel geduld als visie over. Maar het kan allemaal beginnen met één fles top.

Waar gaat het om, wie zijn de mensen erachter?

The gordijn is tentoongesteld en bevindt zich precies waar Ettore Guatelli wilde, aan de ingang van het museum voor de indrukwekkende trap die de bezoekers naar de zalen op de bovenste verdieping leidt. Het geluid dat wordt geproduceerd door de fles tops die werden gebruikt om de ingang van potentiële klanten te signaleren, keert nu de komst van bezoekers die het gordijn parkeren om de marvels van de mundaan vast te houden en de opwinding van het dagelijks leven.

Met welke plaatsen houdt dit onderwerp verband, hoe Europees/transnationaal is het?

The artikelen die in het Guatelli-museum te zien zijn, bieden bezoekers een unieke kijk op de veelzijdige verhalen achter hen, die niet alleen de realiteit weergeven van de landbouwgemeenschap waartoe zij behoorden, maar ook het leven van de mensen die met hen in contact zijn gekomen, hun vorm en functie veranderen of hun nuttige leven verlengen.

Waarom en hoe kwam dit object in het museum’s-collectie aan?

In in de jaren 1950 begon Ettore Guatelli steeds vaker bezoeken aan afvalinzamelaars’ opslagruimten in de Apennines, waarmee geleidelijk de basis werd gelegd voor zijn toekomstige museum. Vanaf het midden van de jaren 1970 groeide zijn collectie voorwerpen aanzienlijk en werd hij onbedoeld onderdeel van een trend die in de jaren zeventig en tachtig in Italië werd ingezet om de populaire cultuur nieuw leven in te blazen en te bevorderen. Als gevolg daarvan werd zijn museum een unieke en onimiteerbare instelling die gewijd is aan het demografisch, etnologisch en antropologisch erfgoed van de twintigste eeuw Italië.

Wat is het verband tussen dit voorwerp en afval?

The artikelen die in het museum worden getoond, getuigen van een wereld van spontaan ontwerp op basis van geïmproviseerde toepassingen. Hun unieke karakter ligt in de verarming van degenen die weigerden ze als voorwerpen te beschouwen omdat zij te oud waren en hun nut hadden verloren. Spontane vormgeving getuigt van menselijke creativiteit bij het herdenken, aanpassen en repareren van objecten, die de filosofie weerspiegelt van een plattelandsgemeenschap op basis van de economische beginselen van hergebruik en terugwinning. Er is niets weggegooid omdat alles opnieuw kon worden gebruikt, ad infinitum kon worden hersteld, opnieuw kon worden geassembleerd en voor verschillende doeleinden kon worden gebruikt. http://9ad294f5-81a0-45bd-8d6b2b5b6cd35cd596ffbhttp://9e02d8-f6c4-5b9b03-3e1cf6fec1e2