Artysta lub wytwórca Sztuka ludowa
Produkcji lub powstania (Daty)
Domowe rękodzieło z lat 1930
Włączenia do kolekcji muzeum
Lata 2000
Miejsce pochodzenia
Estońska diaspora
Obecne miejsce przechowywania
Estońskie muzeum narodowe, Tartu, Estonia
Materiał
Wełna owcza
Wymiary
Szerokość: 12,0 cm; długość: 25,0 cm.
Numer w katalogu
Słowa kluczowe Dziedzictwo kulturowe Kostium Wyroby włókiennicze
Prawa autorskie Estońskie Muzeum Narodowe
Akt założycielski; Magazyn tekstyliów / kolekcje
Źródła zdjęć Estońskie Muzeum Narodowe
Knitted w Estonii, repatriowane jako odpady z Niemiec.
Co nam mówi ten eksponat? O jakich ludziach opowiada?
„Znalazłem tę etnograficzną rękawiczkę, która została zrobiona na drutach na pięknej wyspie Muhu położonej na wschodnim wybrzeżu Morza Bałtyckiego, w sklepie z używanymi rzeczami przy ulicy Veski w Tartu. Zapytałem, skąd pochodzą ich towary, a oni odpowiedzieli, że z Niemiec. Kupiłem rękawiczkę za 5 koron estońskich i podarowałem ją muzeum. Zastanawiałem się, jak ta rękawiczka znalazła się w Niemczech. W Niemczech istniały duże obozy dla uchodźców z Estonii – czy Estończyk, który trafił do obozu przesiedleńczego w Niemczech, zabrał ze sobą ciepłe rękawiczki? A może był to jakiś żołnierz, który brał udział w bitwie na Muhu i otrzymał je do ogrzania rąk? W każdym razie, miałem różne myśli o tym, jak ta rękawiczka skończyła jako odpad i wróciła do Estonii jako pomoc humanitarna. Wystawiłem tę piękną rękawiczkę etnograficzną w 2009 roku jako część wystawy Muzeum Narodowego z okazji jego 100-lecia, jako przykład tego, w jaki sposób przedmioty trafiają do muzeum.”
Reet Piiri, etnolog / Estońskie Muzeum Narodowe / 2022
Z jakimi miejscami wiąże się eksponat? Czy jest w jakiejś mierze europejski lub ponadnarodowy?
Estonia, Niemcy, obozy przesiedleńcze po II wojnie światowej, nowa sieć detaliczna w latach 1990 i UE.
Jak i dlaczego eksponat trafił do kolekcji muzeum?
Kolekcja tradycyjnych estońskich wzorzystych rękawiczek należących do Estońskiego Muzeum Narodowego jest wyjątkowo bogata – w sumie 4116 sztuk – w tym rękawiczki z pięknymi estońskimi wzorami i intrygującymi historiami, które trafiły do kolekcji dzięki estońskiej diasporze. Tradycyjne wzorzyste rękawiczki są dobrym materiałem wystawienniczym: techniki (robienie na drutach), etnograficzne różnice między estońskimi parafiami, nauczanie kolorów (użycie wełny), wzór jako system semiotyczny – wszystkie te elementy dostarczają wielu wskazówek na temat znaczenia strojów ludowych i sposobu ich noszenia, które muzeum może wykorzystać w swoich programach edukacyjnych.
Jak ten eksponat wiąże się z odpadami?
System pomocy humanitarnej w Europie; ogromne ilości odzieży przywiezionej do krajów bałtyckich, które odzyskały niepodległość, min. do Estonii; w Niemczech mogły zostać pozostawione przy kontenerach na odpady lub w kontenerach na odzież; mogły przebyć drogę od domu Europejczyka, który się przeprowadzał lub prowadził remont do domu Estończyka zamiast na wysypisko śmieci.