Czy uważają Państwo, że przedmiot ten jest śmieci?


Jest to tłumaczenie automatyczne

PRZEDMIOTY
PRZEDMIOTY
HISTORIE
HISTORIE
GRA
GRA
Blog i wydarzenia
Blog i wydarzenia
O projekcie
O projekcie
MÓJ KOSZ

WYKAZ [[app.bookmarks.length]] ELEMENTY

ELEMENTY NIEUZASADNIONE

Sulfurator

Artysta lub wytwórca Nieznany

Produkcji lub powstania (Daty) XX wiek
Włączenia do kolekcji muzeum Najpóźniej 1950 r.

Miejsce pochodzenia Ozzano Taro, Collecchio, Parma, Emilia Romagna, Włochy
Obecne miejsce przechowywania Fundacja Muzeum Ettore Guatelli, Ozzanno Taro, Włochy

Materiał Montaż z drewna z recyklingu, blachy, sznura, skóry i drutu
Wymiary Cm: 42 (wysokość) x 47 (szerokość) x 26 (długość)

Numer w katalogu 115

Słowa kluczowe Ponowne wykorzystanie Życie na wsi Produkowana samodzielnie/majątkowa

Prawa autorskie @Fondazione Muzeum Ettore Guatelli

Akt założycielski; Na wystawie

Źródła zdjęć Mauro Davoli

Najpiękniejsze maszyny są czymś więcej niż tylko sumą poszczególnych części.

Co nam mówi ten eksponat? O jakich ludziach opowiada?

Ten przedmiot umiejętnie zmontowano z wyrzuconych materiałów: drutu, drewna, blachy, sznurka i skóry. W rezultacie powstał sulfurator – urządzenie do opryskiwania winorośli solami siarki mającymi zwalczać pasożyty, które niszczyły plony.

Z jakimi miejscami wiąże się eksponat? Czy jest w jakiejś mierze europejski lub ponadnarodowy?

Winnice są powszechnie spotykane w Europie (i poza nią), a winorośl to najstarsza roślina uprawna, która towarzyszy ludzkości od tysiącleci. Zdolność adaptacji winorośli do różnych warunków klimatycznych przyczyniła się do rozwoju niezliczonych odmian, wymagających ciągłej pielęgnacji ze strony winogrodników w celu zapewnienia wysokiej jakości zbiorów w różnych warunkach. W rezultacie na przestrzeni wieków powstały bardzo różnorodne narzędzia, od najbardziej prymitywnych po najbardziej wyrafinowane. Przykładem tego jest sulfurator (obecnie elektryczny). Szczególnie interesujący jest ten wystawiony w Muzeum Ettore Guatelli, ręcznie zmontowany z części pochodzących z recyklingu.

Jak i dlaczego eksponat trafił do kolekcji muzeum?

W latach 50. XX wieku Ettore Guatelli zaczął z coraz większą regularnością odwiedzać magazyny firm odbierających odpady w regionie Apeninów. Tak położył podwaliny pod przyszłe muzeum. Od połowy lat 70. jego kolekcja znacznie się powiększyła. Mimowolnie wpisał się w rosnący w latach 70. i 80. trend odrodzenia i promocji kultury ludowej. W konsekwencji jego placówka stała się unikalnym i niepowtarzalnym muzeum poświęconym dziedzictwu demograficznemu, etnologicznemu i antropologicznemu XX-wiecznych Włoch.

Jak ten eksponat wiąże się z odpadami?

Przedmioty wystawione w Muzeum Ettore Guatelli są świadectwem spontanicznej ludzkiej pomysłowości i zręczności manualnej. Są one czymś więcej niż tylko towarem – są częścią naszego dziedzictwa kulturowego i widziane w tym świetle dają cenny wgląd w życie jednostek i ludzkości jako całości. W związku z tym należy je pielęgnować i chronić. Są to angażujące i prowokujące do myślenia eksponaty muzealne, stymulujące dialog i debatę na temat ich znaczenia oraz praktyk i wiedzy, które reprezentują.